Documentatiecentrum

TEST

TEST

TEST

TEST

Parenthood & Relationships Education Project - Raising the best generation of Scottish Parents The Parenthood and Relationships Education Project (PREP) originated from the Scottish Government’s National Parenting Strategy which states: ‘we are committed to doing more to enable our children and young people to develop healthy, positive relationships and to prepare for possible future parenthood’. This work builds on the Curriculum for Excellence and will address many of the related Health and Wellbeing outcomes and National Wellbeing Indicators.

De clip kwam tot stand binnen het overleg ‘jongerenwelzijn HANO’ en kreeg de naam Copy/Paste. Uit cijfers blijkt dat heel wat jongeren experimenteren met tabak, alcohol en drugs. Via de video willen de betrokken partners hen bewuster maken van de gevaren van deze middelen om zo te voorkomen dat zij starten met het gebruik ervan. Vele jongeren zijn namelijk graag uniek en speciaal, maar willen toch liever ook niet te zeer verschillen van hun leeftijdsgenoten.

Proportioneel universalisme is het basisprincipe van een universele dienstverlening voor iedereen, die varieert in schaal en intensiteit. Hierdoor verminderen gezondheids- en welzijnsongelijkheden.  Een proportioneel universele dienstverlening steunt op een mensen- en kinderrechtenperspectief en vertrekt van de diversiteit in de samenleving en de verscheidenheid aan noden.  

Wim Van Lancker licht toe wat gemeentebesturen lokaal kunnen doen om armoede aan te pakken.

Thuiscompagnie wil de hulpverlening aan gezinnen in armoede verbeteren en meer afstemmen op hun eigen levensdoelen. In Limburg is Thuiscompagnie actief in tientallen gezinnen. Op vraag van de Vlaamse overheid evalueerden ze dit project. Ze bekeken hoe de Limburgse gezinnen en de begeleiders de specifieke aanpak van Thuiscompagnie ervaren. Opdat ook andere actoren aan de slag zouden kunnen gaan met de aanpak van Thuiscompagie, werden de ervaringen in Limburg en de onderzoeksbevindingen in een draaiboek gebundeld.

Vaak focust opvoedingsondersteuning zich op gezinnen met jonge kinderen.  Investeren in de vroege levensperiode van kinderen is van groot belang.  Anderzijds houdt opvoeden niet op wanneer kinderen zes of twaalf jaar zijn. Steun bij het opvoeden is best ook beschikbaar voor ouders van tieners en jongeren. Maar wat zijn de behoeften van deze ouders? Wat ervaren ze als ondersteunend? Is er voldoende aanbod op maat van ouders met jongeren? Welke diensten en aanbod wordt er in Vlaanderen en Brussel georganiseerd.  Wat kunnen de Huizen van het Kind doen? Met deze vragen gaan we aan de slag.

In onze samenleving worden ouders geacht hun kind te behoeden voor tegenslag en te zorgen voor hun psychisch welzijn. Maar hoe zit het met de aandacht voor hun éigen verdriet en pijn? De auteurs van dit artikel maakten in hun lessen over oudergerichte, pedagogische advisering welbewust ruimte voor ouderlijk lijden. ‘Hulpverleners vinden het vaak moeilijk om pijn en verdriet van ouders er gewoonweg te laten zijn. In hun contact met ouders zijn ze geneigd terug te vallen op pedagogische advisering. Onbedoeld vergroten ze zo het gevoel van falen en tekortschieten bij ouders.’

In 2012 verscheen de Nederlandse vertaling van The Claims of Parenting: Reasons, responsiblity and society, geschreven door Stefan Ramaekers en Judith Suissa, onder de titel: Goed ouderschap. Een andere kijk op opvoeden. Dit boek heeft, geheel onterecht, in dit tijdschrift nog onvoldoende aandacht gehad. Met het thema van dit nummer in gedachten is het goed om opnieuw de aandacht op deze uitgave te vestigen. Ramaekers en Suissa beschrijven in hun boek wat we zouden moeten doen en wat we moeten laten als het gaat om ouderschap en opvoeden.

Als onderzoeker, orthopedagoog, leerkracht en trainer liep Minke Verdonk al jaren rond in de wereld van de (jeugd)zorg en het onderwijs. Toen ze zélf een zoon met een ernstige lichamelijke beperking kreeg, kwam ze ineens aan de andere kant van de tafel terecht. In november 2017 verscheen haar boek Oog voor jou – Wat ouders en professionals moeten weten, durven en doen.

In juli 2017 maakte Alice van der Pas de opzet voor dit artikel. Ze heeft het verhaal niet meer af kunnen maken. Vijf dagen nadat wij haar onze op- en aanmerkingen stuurden, overleed ze op 83-jarige leeftijd. In de prullenbak ermee dan maar? Welnee, dat had Alice beslist niet goed gevonden. En dus besloot hoofdredacteur Janneke van Bockel het artikel over het nut van oudertrainingen postuum te voltooien.

We zijn in onze doe-cultuur behoorlijk afgedwaald van klassieke gedachten als ‘zo is onze Dik nu eenmaal, het is een bijzonder kind en dat is het’ en ‘elk vogeltje zingt zoals het gebekt is’. De missie is signaleren, stimuleren, corrigeren: eigenlijk optimaliseren. Als zo veel maakbaar – lees dus ook ‘vermijdbaar’ – is, wat zullen we dan nog accepteren? Waar ligt de grens in het streven naar perfectionisme in ouderschap en opvoeding? Wat doet dit streven met ouders en hun kinderen?

Deze studie wordt uitgebracht door het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en is tot stand gekomen in samenwerking met het WODC, RIVM en CBS. Centraal staan Syriërs van 15 jaar en ouder die tussen 1 januari 2014 en 1 juli 2016 een status hebben gekregen. In deze periode hebben 44 duizend Syriërs een status gekregen. Voor deze studie is een survey uitgevoerd onder 3.200 Syriërs (respons 81%).

Despite robust evidence of fathers’ impact on children and mothers, engaging with fathers is one of the least well-explored and articulated aspects of parenting interventions. It is therefore critical to evaluate implicit and explicit biases manifested in current approaches to research, intervention, and policy.

Vaderlijke betrokkenheid wordt in de literatuur gebruikt als overkoepelende term om te verwijzen naar diverse types van betrokkenheid van mannen bij de ontwikkeling en opvoeding van hun kind. Voor vaderlijke betrokkenheid tijdens de zwangerschap kan er een onderscheid gemaakt worden tussen enerzijds hun emotionele betrokkenheid (bv. hun gevoelens tegenover het zwangere lichaam van hun partner) en anderzijds hun daadwerkelijke betrokkenheid (bv. het bijwonen van een prenatale infosessie).